بسم الله الرحمن الرحیم-برگرفته از تحقیقات دانشگاه دهلی- طرح- وترکیبات پلیمر بر مبنای – بال اسید- که پتانسیل همسازی با محیط زیست را دارا است-ترکیبات پلیمری درای انواع مختلف است- وکس نمیتواند که درباره انها درزندگانی خود فکر نکند—این مواد ساخت بشر—هریک ازدو-را-دارا است- یا کل انها تجریه درمحیط زیست نمی شوند- یا دریک پورسه بسیار طولانی تجزیه میشوند-و سبب یک ضربه مهلک بر اکوسیستم میزند—این پروژه درباره- یک -طرح –ترکیبات- درباره-یک- پلیمرجد ید همساز بامحیط زیست و توسط موجودات- محیط زیست- تجزیه میشود—اهمیت این کار این است که عمکرد ان در مواد زیستی بعنوان مثال- درسیستم توزیع دارودرانسان- وبافت ظریف مهندسی- وغیره-کاربرد ترکیبات طبیعی-مانند بال اسید- که درساخت مواد جدید نقش دارد- میتواند در بهتر کردن مواد باهمسازی با محیط زیست و از هرنوع پتانسیل(ظرفیت استعداد) سمی کردن محیط زیست با تجزیه شدن ان محصول جلو گیری کند- بحصوص زمانی که کابرد ان در مصارف داروئی زیستی باشد- باید به خاطر سپرد- این پروژه درگیر-یک پلیمر بهتر ومتفاوتتر(نوبل) قابل تجزیه است که از ترکیبات که در طبیعت پیدا میشود- مانند –بال اسید- که درانسان است- ساسسینیک اسید- که در سیب-انگور یاقوتی-کلک بروکلی( درایران بروکلین)-گوجه فرنگی-توت فرنگی وغیره) وهمچنین اسید طبیعی- سباسسیک- ساخته میشود- هدف های مهم این پروژه- توسعه اگاهی درباره درمیان دانشجویان درباره محیط زیست بسیار دوستانه وپتانسیل وظرفیت خصوصیات پلیمرهای همساز با محیط زیست و فراهم اوردن و-تجربه خلاق کردن دانشجویان برای ایجاد ترکیبات پلیمری- که دربرگیرنده ترکیبات که در طبیعت وجود دارد(که خدایان مثل کالی انرابوجوداوردند؟؟!!)- که بر اساس واکنش های سریع(کلیک) شیمیائیکه دریک پروسه طولانی بخش مهم واکنش پلمیریزه شدن اتفاق میافتد
