بسم الله الرحمن الرحیم- درقران .منش رسولان صلواته الله علیهم اجمعین- ظاهر همه بدنبال تکلیف مداری هستند وبقول خارجیان نظم کاربردی وتکالیف ثواب وپاداش وعدم تکلیف مجازات وعقاب دارد واخراش فائزین نجات از جهنم که بسیارمهم است ظاهرا عمل  حضرت ابراهیم علیه والسلام وحضرت اسماعیلعلیه السلام بر این منوال  خیلی کم قران میفرماید انهائی که حب الهی دارند ولی انسان درهرکاری بدبنال درک سود وزیان است مثلاکشاورزی میکند ولی پس ازمدتی عاشق کشاورزی میشود که اگربیان کند مسخراش میکنند عاشق نظامیگری میشود این یک سری است فرد اگر به ان رسید بایدانرا مخفی کند بگوید برای ثواب وعقاب وبوده است حضرت استادعلیه السلام میفرمودند فردی مشاهده میکنید- متین – سنگین0 با وقار-دم مرگ حقیقتی را مشاهده میکند که مجنون وار وارد برزخ میشوددوستانش نمیتواند اورا ارام کنند ومیگیوند اقلا زمانی نزدما هستی ارام باش- قبول میکند- جناب اقای شمس بهنظرحقیر به جناب مولوی فرمودند توعاشق حبل ها هستی-دین –فقه وکلام –فلسفه غیره حال عاشق معبود شو وخودرامداوم ملامت کن یعنی توبه کن وقتی برای شیدای خداوند داشته باش-لذا اشعار شیفتگی ازمعشوق هراکه بارباب وچنگ و وطرب میخواندند تبدیل کردبه سماع –عالم فرشتگان وبعضی برزخیان- باعرض کوچکی فراوان تصورمن این است که رسول اکرم صلواته الله علیه واله والسلم تمام دراینفکر است که زیبای وعظمت وابهت-جمال وجلال الهی  درحدنهایت نشان دهد ومحال است ان قرانی وعلمی که درحداوج فصاحت وبلاغت است بهایاشن عرضه شده است بیان نکند ومخصوص خود داشته باشد اگر درجائی به حدکمال سخن نگفته باشد به این علت بوده است که مضر بوده است وگرنه بیان کرده است وپافشاری کرده  است ودستورتعمق داده است