بسم الله الرحمن الرحیم-عرفان را از پیامبران باید اموخت که ازادگی میاموزد واز تعلقات این جهانی ازاد است وبر قله معرفت جان میدهند واز مرگ وفراموشی ابدی رسته اند- با نام خداوندمنان ویاد اوزیست میکنند- در رنج وشادی با اوهستند وفارغ از غیر او-بخاطر او نفس میکشند ونیاز انان تقرب به او است- ارزشی غیر از ان  برای خود قائل نیستند- وغیر از انرا اسارت میدانند- ایا خالقی قویتر از خداوندمنان وجود دارد-؟ ایا خداوند منان مارابرای جسمان خلق کرده است ویابرای روحمان- پس مسئله یک مسئله روحی وروانی است-پاسخ به این سئوال اساسی هدف عرفان است-عرفان حضور دائم در برابر خداوند منان است تنها گزینه درست در انتخاب ما است- هستی این حضور در همه جا ودرهمه مخلوقات بخوبی نشان میدهد- ایا باید انرا نادیده بگیریم- تنها انسان یک هدیه با ارزش به اوداده شده است که با انتخاب خود به این حضور نائل میشود