قسمت سوم-بعد از آن نیز و در اعصار بعدی، باز هم پوشیده نگه داشتن و تحفظّ جامعهی شیعی از درگیریها و گرفتاریها وجههی همّت علما و زعمای وقت شیعه بوده است، عملکرد بزرگانی چون مرحوم حاج شیخ عبدالکریم حائری (ره) و حضرت آیت الله العظمی بروجردی (ره) در نوع برخورد با طواغیتی چون رضا پهلوی قلدر و محمدرضای پهلوی که کمر به هدم اسلام و حوزهی علمیِ شیعه و یا حداقل استحاله و انحراف آن بسته بودند نیز در همین راستا برآورد می گردد و البته که این امر نشان از آن دارد که خط رهبری و هدایت تشیع در تمام طول تاریخ از مرکز عصمت و ولایت کلیه ی الهیه که همانا وجود امام معصومِ حیّ و حاضر و ناظر است، کنترل شده است.
تا اینکه با سپری شدن ایام، زمان رسیدن این حقیقت نورانی به دوران شکوفایی و آمادگی جهت ورود مستقیم به صحنه های اداره جامعه و قابلیت پنجه در پنجه شدن با سران طواغیت و استکبار فرا رسید.
اینجا بود که زعیم وقت حوزه های علمی تشیع، آغاز مبارزهی پایان ناپذیر با شیاطین را اعلام کرد و در این راه هر سختی و گرفتاری را به جان خریده و پای در عرصه مجاهدهی فی سبیل الله گذاشت و عَلَم رهبری و امامت امّت اسلامی را بر دوش گرفت. کلید واژه های آن عارف روشن ضمیر، گواه این مدعا است، آنروز که بانگ برداشت «امروز تقیه حرام است ولو بلغ ما بلغ» به راستی از کدام تقیه حرف میزد و منظور او از هرچه بادا باد! چه بود؟
آیا جز این بود که نقطه قوت و تمرکز اسلام ناب و تشیع اصیل را که سالیان دراز در گهواره ی تربیت علمای بزرگ رشد و نمو کرده است را آشکار می کرد؟ همو بود که با علم و اطلاع از ظرفیت عظیم توده های اسلامی خطاب به دشمنان فرمود: «سربازان من اینک در گهواره ها هستند» و جهانیان بعد از پانزده سال از آغاز نهضت امام راحل عظیم الشأن(ره) شاهد «انفجار نور» و «طلوع فجر» انقلاب عظیم اسلامی و تحقق وعده های الهی آن یار سفر کرده یکی پس از دیگری بودند. لهذا وقتی که فرمود «ما در انتظار رویت خورشیدیم» و «اسلام سنگرهای کلیدی جهان را فتح خواهد کرد» طواغیت و شیاطین عالم به تکاپو افتاده و اتحادی کم نظیر را رقم زده و جنگ احزابی دوباره عَلَم کردند تا ریشه های این انقلاب نو پا را بخشکانند و همین امر، نشان از قدرت و عظمت این حرکت اصیل اسلامی دارد و به قول امام راحل عظیم الشان(ره): اگر آنچنان که سران کفر و شرک ادعا می کنند که اتفاق مهمی در ایران رُخ نداده است، پس این همه سر و صدا برای چیست؟
آری تمام توان استکبار جهانی به میدان آمد و انواع و اقسام ترفندها و مکر و حیله ها به کار بسته شد تا جلوی حرکت سیل آسای انقلاب اسلامی و امواج خروشان بیداری اسلامی که از این مرکز علم و فقاهت و معنویت به گوش مستضعفان عالم می رسید، گرفته شود. که فقط و فقط یک قلم از آن هزاران، تحمیل جنگ ناجوانمردانه ی هشت ساله بر مردم ولایتمدار و مظلوم مسلمان ایران بود، چه خون های پاکی که به ناحق ریخته شد و... تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
اما با گذشت زمان و افزایش روز افزون قدرت تاثیرگذاری انقلاب اسلامی، اینک دشمنان قسم خورده ی اسلام با ناامیدی از انواع و اقسام حیله ها و مکرها و فشارها و تحریم های اقتصادی و سیاسی، و تهاجم ها و شبیخون های فرهنگی و... آخرین تیرهای ترکش خود را با تمام توان به سوی این مرکز انتشار نور و بیداری پرتاب می کنند. اینکه می گوئیم آخرین تیرها! نیز برگرفته از کلام زعیم و رهبری عزیز این نهضت است که دقیقا و طابق النعل بالنعل پا جای پایِ رهبر و پیر و مراد سفر کرده ی انقلاب اسلامی گذاشته و عَلَم مبارزه و مجاهده را بر دوش می کشد. آنجا که فرمود: «ما در حال گذر از پیچ مهم تاریخی هستیم...» که انشاء الله با گذر از این پیچ مهم تاریخ دشمن به گرد پای این نهضت هم نخواهد رسید.
اما این آخرین ترفند و حیله ی دشمنان چیست و سرفصل های آن کدامند؟