بسم الله الرحمن الرحیم- شعری از جناب اقای پوشکین- خوش وقتی برای شاعری که--- خوشوقتی برای شاعری که هنرش رادر اطاق اصلی کاخ ازان استفاده میبرد- اشک هایش وخندهایش  مانند کاساب کار دورگرد است- مقداری حقیقت درمیان خروارها دروغ قاطی کرده است- تمام هنرش رابرای قلقلک دادن شاهان برای خنداندن وکیف دادن است که پاداش بیشتری رابدست اورد- وبه چشن انها یک روح شاداب تری بدهد ویک تمجیدهوشمندانه که حقوق کاملی رابدنبالش دریافت کند- دم در که میرسد مغرور ومحکم بادکرده است- اما انطرف درحیاط خلوت کاخ در کنار اصطبل ها مردم چون ارواح درمحاصره گارد هستند ودرجماعت زیادی به شعر اقا گوش میدادند-