بسم الله الرحمن الرحیم – این اشک صد رود—دل پرسوز-گر دراسارت نمیبود—درخراب اباد هستی ازبهره چه میبود- بایک نگاهت د رعمق نارم- بایک نگاهت بربام بهشتم—ان درسهای استادی ناا مو خته ان جلوه های ازگنچ ناازمود سحرچشمت دل گمشده را اتش سینایی کرد- ازفراق حبیبت -مجنون دشت کربلای کرد
