شفقنا- عاشورای حسینی محدود به یک طایفه یا فرد و محیط خاصی نمی شود بلکه طنین آن به هر انسان دارای وجدان بیدار و آزاده ای رسیده است. دانشمندان و حکیمان در طول نسل ها اقدام به مطالعه واقعه کربلا براساس فلسفه خاص خود کرده و به تشریح ابعاد، دلایل و شرایط و شخصیت های آن پرداخته اند.
به گزارش شفقنا، «پروفسور پدر یونس مونس» پژوهشگر مسیحی لبنانی، کشیش طایفه مسیحیان مارونی لبنان و پژوهشگر علم الهیات و جامعه در علم انسان شناسی در این باره به شفقنا لبنان گفت: «علم انسان شناسی و آنتروپولوژی در واقع علم مطالعه انسان و همه امور مربوط به آنها در دین، فلسفه، سیاست، اقتصاد، فولکور، آیین ها، رفتارها، ایمان و عقاید است. اهمیت بنیادین واقعه عاشورا در داخل جامعه از همین جا نشات می گیرد. رویکرد این فاجعه و تراژدی، حیات مردم و جامعه است؛ به طوری که مردم در آن محوریت دارند و این فاجعه عظمت ملت ها، محبت، پایبندی و وابستگی آنها را پی ریزی می کند.»
پرفسور مونس افزود: «اساس فاجعه حسین(علیه السلام) را جامعه و مردم تشکیل می دهند و این فاجعه یک نمونه با عناصر کامل است زیرا در یک بیابان بی آب و علف رخ داد و هدف مبارزه با ظلم و پیروزی برای حق و نفی باطل و مبارزه علیه فساد و شر را دنبال می کرد. موضوع مهم دیگری نیز وجود دارد و آن هم حضور تعداد بالای افراد بی گناه اعم از زن و کودک در برابر تعداد اندک نیروها است. علاوه بر این، گروه امام حسین(ع) از نوشیدن آب و رسیدن به آن با وجود اینکه دور نبود، منع شدند.»
این کشیش لبنانی در ادامه با اشاره به اینکه «باید دیدار جون بن حوی خمتکار مسیحی در کنار امام حسین(علیه السلام) و وهب النصرانی تازه داماد مسیحی را به یاد آورد که به همراه حسین (علیه السلام) به شهادت رسیدند،» ادامه داد:«زمانی که کودک امام حسین به شهادت رسید، آن حضرت فرزندش را به عنوان یک قربانی و فداکاری بسیار بزرگ بالا بردند و گفتند که خداوندا این قربانی ات را بپذیرو خداوند نیز این قربانی مظهر را پذیرفت. عاشورا از ما می خواهد که ذات خود را پاک گردانیم و بپالاییم و از کینه و دشمنی و حسادت دوری کنیم. عاشورا همچنین ما را به دوست داشتن دیگران و فداکردن خود برای دیگران فرا می خواند.»
پدر یونس مونس در پایان تاکید کرد: «عاشورا در واقع به خاطر مبارزه با ظلم و مخالفت با قساوت علیه دیگران و بیگناهان اعم از زن و کودک و افراد ناتوان رخ داد. همچنین عاشورا ما را به محبت و مسامحه و رافت و رحمت دعوت می کند.»
