- بسم الله الرحمن الرحیم-نظریات شخصی است- امام الخمینی  رحمت الله علیه  - مس"له عینی  وجمعی صفات الهی- است مسئله ذات  یکپارچه است یعنی  یک جنس است اطر ماىی  که نیست بخواهیم تصور کنیم یکنقءه سرسوزنی است که این جا اینجا فریب میخورند که  خداوند اینقدرکوچک اسیت خداوندنعظیم است مثالمیاورند یکخردل یک اما ذره ان چقدر  سوزنده است صفات  بینهایت هست- هرصفتی هم بینهایت است جمع این صفات  یک نقطه است داخل ان نقطه این چگونه میشود این نقطه هرچه خداوندمنان طلب کرد  همان ظاهر میشود چگونه است قابل درک عقلانی نیست انسان  یادگیر ومشاهدات وغیره اول درسلول های مادی جای میگیرد انهم چگونه است زیادمشخص نیست ولی درروح چگونه است بعضیها گفتند بصورت قرقاطی درهمان نقطه است وبعضی گفتندممکن است طبقه بندی شود-  صفات درالهی  که درذات جای دارد  شانس الهی است ولی درمخلوق خواست الهی است- انسان همیشه یکتصور ازخداوند دارد   کهان واقعی نیست باید درک عرفانی وفلسفی از خداوندمنان داشته باشد- خداوندمنان در ذات احد است چون ذات هیچموجودی  مانند  ویاشبیه بهاو  یانسبت داشت نیستند- ولی درصفات واحد است  چون موجودات  هم صفات دارند  وبهترین صفات واعلا بودن صفات مال خداوندمنان است- خداوندا؛ پاک تویی و سپاس می‌گویمت، ای که آرزوی عارفین به قله کمال احدیتش نرسد، و اندیشه پویندگان از وصول به کبریای مقدسش کوتاه. عظمتت والاتر از آنکه برای ورود به آن راهی یابد، و اسمائت مبرا از آنکه به دام پندار متفکرین آید.
توراست احدیت ذاتی در مقام حضرت جمعی و غیبی، و از آنِ توست واحدیت فردی در تجلیّات اسمائی و اعیانی. (1)
پرستیده تویی در حالی که خود می‌پرستی، و پسندیده تویی به هنگامی که می‌پسندی. خداوندا؛ تو را سپاس می‌گوییم با زبانهای ذاتی‌ات که در عین جمع و وجود است (2) برای نعمتهایت که جلوه‌گر در آینه‌های غیب و شهود است؛ ای که پیدایی‌- خداوندمنان هرموجودی خلق کرد از کار خود  بسیارخوشحال است خودر میپرستد بخاطر خلق ان موجود اما مخلوق اولدرک میکند این نعمت هایی که خداوندمنان به اوبخشیده است ازان خود نبوده است بلکه ازخداوندمنان است سپاس گفتن دارد  وشکرگذاری کند وخودنیزازاین صفات بهرمند میشود وخوشحال میشود-ادامه دارد