بسم الله الرحمن الرحیم-روابط پاکستان و ایران در طول زمان در حال تغییر بوده است. روابط بین دو همسایه به دلیل نگرانی های امنیتی دوجانبه و منافع استراتژیک و نیز تغییر هویت های سیاسی دو کشور شکل گرفته است. . پاکستان و ایران متحدان قدرتمندی در زمان رژیم شاه بودند، زیرا در دوران جنگ سرد دارای دیدگاه سیاسی هماهنگ و عضویت مشترک در بلوک سیاسی تحت رهبری آمریکا بودند. که شیعیان افغانستان را مورد آزار و اذیت قرار داد و در کشتار دیپلمات های ایرانی نیز دست داشت. توافق امنیتی ایران با هند و همچنین روابط قوی پاکستان با عربستان-داشت-بیشتر به پیچیده و ناآرام کردن رابطه کمک کرد. افزایش تهدیدات امنیتی در سراسر مرز توسط شورشیان ضد پاکستانی ارتش آزادیبخش بلوچستان-و شورشیان جندالله و جیش العدل ضد ایران روابط بین نهادهای امنیتی هر دو طرف را پیچیده کرده اند. علاوه بر این، تلاش ها برای سیاسی کردن جامعه شیعیان پاکستان و موارد خشونت فرقه ای در داخل پاکستان، هر دو کشور را نسبت به یکدیگر محتاط کرده است. تحولات در ممانعت از تلاش ها برای تقویت روابط در زمینه های اقتصادی و انرژی بسیار مهم بوده است. با این حال، این اختلافات باعث نشده است که هر دو دولت به طور فزاینده ای با یکدیگر مقابله کنند-، زیرا هر دو طرف به طور کامل به پیامدهای تقریباً فاجعه بار چنین درگیری پی می برند. با این وجود، آنها همچنین نتوانسته اند مکانیزمی برای رسیدگی به مسائل دوجانبه ایجاد کنند-بنابراین، یک رقابت پرتنش مظهر وضعیت امور دوجانبه است. با این حال، از آنجایی که نهادها و دولت پاکستان شروع به تغییر دیدگاه استراتژیک خود نسبت به منطقه کردهاند، فرصتهای جدیدی برای بهبود روابط دوجانبه در حال ظهور است..