بسم الله الرحمن الرحیم-شعری از زویا احمد- از  پاکستان -ستایش الله-من میدانم  تو- پرنده کوچک کجا هستی- سبزقبا بادرخت گفتمان داری- بله درخت بیان دارد—من میدانم تو مورچه کوچک  مخفی شده ای درزیر خاک سفت وقهوهای- به ترانه گوش میدهی – که زمین زمزمه میکند-من میدانم همه شما در ارامش هستید-یک قطرناجیز باران در اسمان سفیدخندهای میشنود –بله خنده ابررا  - من میدانم شمادر رقص هستید زنبورک کو چک-درکنار رنگهای براق وتازه دریک جماعت به عبادت مشغول هستید—من میدانم-تونفس میکشی ماهی کوچک-درعمق اب  ابی رنگ سرگرم داستهای که میشنوی –بله دراقیانونس های تاریخی – من در اطاق ام نشسته ام همه شما را   با چشم قلبم میبینم ستایشگر صنع الهی هستم- ارزومند هستم که برمعلومات خود مداوم تا قبلاز رحلتم اضافه کنم