بسم الله الرحمن الرحیم- برگرفته از سایت –WWW.SHIA-NEWS..COM-ه گزارش«شیعه نیوز»، آیت الله علوی بروجردی در جمع طلاب و فضلا به دلائلاثبات وجود حضرت رقیه (سلام الله علیها) پرداخت و گفت: ما نمی‌خواهیم ازنظر تحقیقی وارد بحث وجود تاریخی ایشان بشویم؛ ولی از نظر اکثر اعلام دختریبه نام رقیه برای سیدالشهدا(علیه السلام) بوده است و مرحوم طبری در کتابخود به وجود ایشان تصریح می‌کند. همچنین، شخصی در محضر وجود مقدس امام صادق (علیه السلام) اشعاری خواند و در آن، دختران سیدالشهدا (علیه السلام) راکه ذکر می‌کند و من جمله به رقیه و سکینه اشاره می نماید.

بنابراین،ما نباید بی خود وارد این مسائل بشویم و ذهن مردم را خراب کنیم؛ بالاتر ازاینکه امروز حضرت رقیه (علیها السلام)، نماد تشیع در دمشق است و حتی ایشانپیش سنی‌ها دارای احترام است به طوری که خود سنی‌ها از قدیم که حرم ایشانیک اتاقکی بود، مقید بودند که در ماه رمضان به حرم ایشان بیایند و دو رکعتنماز بخوانند و برای ایشان نذورات داشتند. البته، ایشان نیز به قدری دردمشق منشأ آثار و برکات، مانند شفا دادن و حاجت دادن برای شیعه و سنی استکه وجودشان مسلم گرفته شده است. این به عنایت خدا است که در مرکز سلطه امویکه در دمشق و کنار کاخ ساعات است که همه جنایت در آنجا واقع شد، آن کسانیکه آنجا نشستند و عربده کشیدند، رفتند و تمام شدند، ولی این  قبر، اینگونهآباد و پر از زائر از شیعه و سنی شده است و این واقعا یک کرامت است.

برایما هر کسی که وابسته به دستگاه سیدالشهدا علیه السلام باشد یا از یاران آنحضرت باشد، محترم است ولی باید به ویژه از دخترانی که مانند حضرت رقیهعلیها السلام این همه صدمات دیدند و بعد در آن حالت از دنیا رفتند، بیشترمورد احترام باشند. بالاخره قضیه حضرت رقیه این گونه نیست که امروز و دیروزساخته شده باشد و یا مداحان و واعظان آن را ساخته باشند؛ بلکه اینها اصالتدارد، و ما باید در این امور قدری با احتیاط ورود کنیم؛ چرا که اینچیزهایی که در اعتقادات مردم جا گرفته است، بیخودی نیامده است، بلکهبزرگانی قبل از ما بودند که اهل دقت بودند و بسیار توجه به این امورداشتند، لذا باید بزرگان و اعتقادات مردم که از این بزرگان اخذ کردند، مورداحترام باشد. و از سوی دیگر، اینها مثل رسوم عزاداری است که باید موردتوجه باشد؛ همانطور که اصل هر نوع عزاداری که در هر محله‌ای وجود دارد همانمستحسن و شایسته است؛ و اگر یک رسمی در عزاداری تعاندی با دین مردم ندارد،ما نباید با آن مبارزه کنیم که مثلا چرا به هنگام عزاداری نخل برمی‌دارید؟ ما نباید اینگونه با رسوم مردم برخورد کنیم.

همین دیشب ازبنده سوال کردند که اگر خوف قتل، یا خوف هتک ناموس در زیارت امام حسین (علیه السلام) وجود  دارد، آیا رفتن به زیارت اربعین جایز است؟

البته،ما در حج اگر خوف جان داشته باشیم وجوب ساقط می‌شود؛ اما نسبت بهسیدالشهدا علیه السلام و زیارت امام حسین علیه السلام نمی‌توانیم چنین چیزیرا بگوییم؛ زیرا مردم جلوی چشم ائمه علیهم السلام به زیارت می‌رفتند درحالی که دشمنان، دستشان را می‌بریدند، ولی آنها سال دیگر هم می‌رفتند ومی‌گفتند این دست را هم ببرید و باز می‌گفتند آیا پا را هم جای دست قبولمی‌کنید؟ این وقایع در مرأی و منظر ائمه علیهم السلام بوده است، فلذا،نمی‌توانیم فتوا بدهیم که جایز نیست. بله باید در عزاداری سعی کنیم کهموجبات وهن مذهب و وهن اهلبیت نباشیم. نباید کلماتی که می‌گوییم یا روضه‌ایکه می‌خوانیم و یا عزاداری که می‌کنیم موجب وهن اهل بیت علیهم السلامبشود.

اینجا قضایایی است که عقل و منطق در آن دخیل نیست و فوق اینمعانی است و اصلا برای آن کسانی که رفتند و اینگونه در جلوی امام حسین علیهالسلام جان دادند، چه توجیهی می‌توانیم بیاوریم در حالی که خداوند هم کارآنها را ضمانت کرد و مقام آنها هم قبل از شهادت به آنها نشان داده شد.

 ازسوی دیگر، خداوند اسلام را توسط امام حسین علیه السلام بیمه کرده است و درطول تاریخ، وقتی که کل حکومت اسلامی از خلافتش گرفته تا ادارات و مردم علیعلیه السلام را شصت سال لعنت کردند علی علیه السلام تمام نشد، بلکه تازهعلی علیه السلام زنده شد. خدا می‌خواهد این بساط را سرپا نگه دارد.

مگردر زمان صدام کسی می توانست عزاداری کند و مگر حتی یک پرچم سیاه در بالایحرم نصب بود و حتی یک یا حسین علیه السلام هم بلند نبود؛ اما صدام رفت؛ رضاخان هم در ایران روضه ها را تعطیل کرد ولی او هم نماند و رفت. اما روضه واربعین ماند.

اربعینی که حالا اتفاق می‌افتد قابل مقایسه با اربعینبیست سال و صد سال و هزار سال پیش نیست، به طوری که این خبرگزاری هایمختلف  بین المللی گفتند که در آنجا بزرگترین اجتماع بشری، و حدود بیست وپنج میلیون انسان دیده شده است. بنابراین، کار امام حسین علیه السلام حسابدیگری دارد و ما نباید وارد آن بشویم و لطمه ای به این اساس بخورد. اینبساط محفوظ است و ما را هم کنار خودش حفظ کرده است. نه اینکه خیال کنید کهما این بساط را حفظ میکنیم. بلکه او مذهب تشیع را و ما را در طول تاریخ نگهداشته است. لذا مقام فوق العاده‌ای است و هر کسی که انتسابی به این بساطدارد، مانند حضرت رقیه (سلام الله علیها) کمال احترام را دارد و ما بایدنسبت به آنچه در عقیده مردم است احترام بگذاریم؛ چرا که خراب کردنش چیزی رادرست نمیکند و مباحث تاریخی را هم باید در جای خود و در مباحثات حوزیبررسی شود و به میان مردم نکشید.

 به هر حال در قضایای کربلا، همهاین عزیزان دخیل بودند و همه در آن سهمی دارند و هر کدام به نوبه خود پیامیدارند. همین اسارات شام بود که سبب شد تا یک اثر هم از بنی امیه نماند؛ درحالی که آثار و جزئیات و حتی رد پای اهل بیت علیهم السلام در مسجد امویدمشق مانند مقام زین العابدین علیه السلام وجود دارد. آنجایی که حضرت زینالعابدین ایستاده و سخنرانی کرده و مقام راس الحسین نیز محفوظ است که مردمهم به زیارت آنجا می‌روند؛ اما از آنها هیچ خبری نیست اربده کشی ها نماند،قلدری ها نماند. بالاخره این مظلومیت‌ها بعد از گذشت هزار و چهارصد سالزنده ماند. هرچند داعش را به وجود آوردند و این همه جنایت آفرید؛ اما هنوزاین هویت‌ها سر و پاست و حتی اگر این دسته دیگرشان و ریشه آنان آثار و قبورائمه بقیع و امام مجتبی را خراب کردند باز دوباره ساخته خواهد شد. داعشرفتنی است و تمام می‌شود ما خودمان را نبازیم.

انتهای پیام /