به وبلاگت که سر زدم. بار اولم بود. قلمت دلنشين و مهربونه. فقط به ذهنم رسيد برات يه دعاي کوچولو بکنم:
اندکي آنسوتر , جائيست که يک دوست در آنجا دارم. هرکجا هست. , به هر حال, به هر فکر, عزيز است برايم . خدايا تو خودت غرق سعادت دارش...