سفارش تبلیغ
صبا ویژن

خونِ جوشانِ امام حسین علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم-نظریات شخصی است- نیم نگاهی به کتاب { هذا کتاب- طریقه الادب – از دیوان کلیات شیر وشکر جنب عارف کامل وشاعر ماهر- الحاج محمد حسین اقا-امتخلص- به بیداری تبریزی دامت برکاته- الموسد شیخ الکتاب- هشترودی – قیمت پنج ریال دودوبخش این کتاب دارد نصیحت ها وتمثیل –و- داستانها- وشعر—تمثیل—بارها دیده شده –وبتجربه رسیده- مادمیکه پدر از کسب وتجارت اندوخته دارد- ومخارج خانه را میاورد- همه زیر دستان از زن وپسر ودختر تما مطیع ودرنزد همه کس عزیز است روزیکه اندوخته تمام ونتوانست کسب نماید- وپیر شد عوض اینکه احترامش زیاد شود میگویند- که اجر کهنه را بدم مبال( دستشوئی ) میگذارند واورا بدربانی قبول نمی نمایند- درمیان خلق مشهور است که پول ازپدر رفته به پسر رسیده است یعنی پدر ذلیل وپسر عزیز شده است-شعر- شود حمد برخالق عامین- سلامم به پیغمبر-ص- مسلمین—بده ساقیا ازمی لعل فام-پیاپی بنوشم بزرینه جام- شوممت یک لحظهای نیکخوی-بنظم اورم قصه های نکوی- روایت شندیم من از ان واین- شده حکم از بلشویکها-ک.منیست- چنین- میارند تجار برملک شان- زمال تجارت ازاین وان- زبادم وسبزه زفرش وگلیم- زجوز=گردو- و-ز سنجد هم از ابریشم- گل سرخ ادویه رنگ وحنا به تجاربندند این راه را- بپرسیدم این را از دانندگان- جهت چیست مسدودو شد راهشان- گذشته -شه- امپراطورها- نکردند مسود شان راه ها—ازانها یکی-تهچبه-گفت نیست- بگویم بدانید تا درد چیست- خیالی گند- بلشویکها چنان- همین فرد را مینویسم بخوان- بروسیه چیزی ز ایران برند- همهش-مهملاتست جز گوسفند- بگویند رنگ وحنا بهر چیست؟-اگر فرش باشد ونابشد- یکیست- مرهست دسمال ازریسمان- چه لازم باشد ابریشم گران- گل سرخ ادویه واجب که نیست-خورد بلشویک یک لوله از ابلهیت- نباشد اگر سبزه وگردکان- نه سودی رسد بهرمانه زیان- نه باشد کم از بالشویک های چیز- نیاید بروسی بادم نیز- همهش مهملاتست واچب که نبیست—به بیهوده مصرفراغب که نیست- سخنهای شانرا نوشتم ترا- همین است مطلب بخوان جا بجا- بروسیه بیکارمردم زیاد- پی کاررفتند با اتحاد—درشرا- به – پیکار مردم بند—تهی گشت روسیه ازاهل فند- همه پیله ورها همه چشم بند- اجازه ندادند انتک برند- همین راز بالشویک ها عیان بگویند تکلیف خودرا بدان—بروی زمین هرقدر فرقه است- یکی پیش ویکیهست پست- دراین کوره اینفرقه مرغوب نیست-چنین مسلکوفعلگر خوب نیست- بخوان اهل تبریز انصاف کن- سخنهای شانرا شه لاف کن-این شعر بسیار طویل است- افسانه از سیف الدین باخرزی- افسوس که مرغ عشق را دانه نماند- امید بهیچ خویش وبیگانه نماند- دردا ودریغا که دریان مدت عمر ازهرچه بگفتیم-جز افسانه نماند


ارسال شده در توسط علی

بهمن 1388
اسفند 1388
فروردین 1389
اردیبهشت 1389
خرداد 1389
تیر 1389
مرداد 1389
مرداد 89
شهریور 89
مهر 89
آبان 89
آذر 89
دی 89
بهمن 89
اسفند 89
فروردین 90
اردیبهشت 90
خرداد 90
تیر 90
مرداد 90
شهریور 90
مهر 90
آبان 90
آذر 90
دی 90
بهمن 90
اسفند 90
فروردین 91
اردیبهشت 91
خرداد 91
تیر 91
مرداد 91
شهریور 91
مهر 91
آبان 91
آذر 91
دی 91
بهمن 91
اسفند 91
فروردین 92
اردیبهشت 92
خرداد 92
تیر 92
مرداد 92
شهریور 92
مهر 92
آبان 92
آذر 92
دی 92
بهمن 92
اسفند 92
فروردین 93
اردیبهشت 93
خرداد 93
تیر 93
مرداد 93
شهریور 93
مهر 93
آبان 93
آذر 93
دی 93
بهمن 93
اسفند 93
فروردین 94
اردیبهشت 94
خرداد 94
تیر 94
مرداد 94
شهریور 94
مهر 94
آبان 94
آذر 94
دی 94
بهمن 94
اسفند 94
فروردین 95
اردیبهشت 95
خرداد 95
تیر 95
مرداد 95
شهریور 95
مهر 95
آبان 95
آذر 95
دی 95
بهمن 95
اسفند 95
فروردین 96
اردیبهشت 96
خرداد 96
تیر 96
مرداد 96
شهریور 96
مهر 96
آبان 96
آذر 96
دی 96
بهمن 96
اسفند 96
فروردین 97
اردیبهشت 97
خرداد 97
تیر 97
مرداد 97
شهریور 97
مهر 97
آبان 97
آذر 97
دی 97
بهمن 97
اسفند 97
فروردین 98
اردیبهشت 98
خرداد 98
تیر 98
مرداد 98
شهریور 98
مهر 98
آبان 98
آذر 98
دی 98
بهمن 98
اسفند 98
فروردین 99
اردیبهشت 99
خرداد 99
تیر 99
مرداد 99
شهریور 99
مهر 99
آبان 99
آذر 99
دی 99
بهمن 99
اسفند 99
فروردین 0
اردیبهشت 0
خرداد 0
تیر 0
مرداد 0
شهریور 0
مهر 0
آبان 0
آذر 0
دی 0
بهمن 0
اسفند 0
فروردین 1
اردیبهشت 1
خرداد 1
تیر 1
مرداد 1
شهریور 1
مهر 1
آبان 1
آذر 1
دی 1
بهمن 1
اسفند 1
فروردین 2
اردیبهشت 2
خرداد 2
تیر 2
مرداد 2
شهریور 2
مهر 2
آبان 2
دی 2
آذر 2
بهمن 2
اسفند 2
فروردین 3