بسمالله الرحمن الرحیم-علم به دو خصوصیت کلی دارد – خصوصیت اصلی وخصوصیت جانبی که دومی مهمتر ااز اولی است- درخصوصیت اصلی سه ویژه گی را دارا است- درموقعیت عام به معنای کلی دانستن درمقابل جهل است- درموقعیت خاص به معنای پاسخ قطعی به سئوالی دادن است که اصطلاحا به ان یقین هم گفته میشود وبرای نظم پیدا کردن سئوالات وعلم را به صورت سلسله زنجیره دراوردن پاسخ ها به سئوالاتی که در باره یک موضوع که همیشه بسیار پیچیده است تا ان پیچیدگی درابعاد های که ویزه گی خاصی دارند بتوان شناختی که از سطح به عمق دست جریان پیدا میکندواز زوایای خاصی به ان نگریسته میشود هم گفته میشود که علم خاصی مانند فلسفه وفیزیک والهیات وغیره نامیده میشود وهمچنین به قواعد وقانون ها وروش های تحقیقاتی ان علم خاص هم گفته میشود ازجنبه جانبی –ازلحاظ سوداوربودن- مسئولیت اور بودن وسعادت اور بودن هم مورد توجه واقعه میشود پیامبر اکرم علم سترک را که اساس علوم دیگر است ایه محکمه نامیده است که ریشه علوم است وهدف متعالی هم دران است که صدر یقینی وقطعی است- فرضیه عالمی است که براساس رکن های بزرگ علم ایه محکمه بوجود ماید بدنبال تعادل بخشی انسان چه از لحاظ درون وچه از لحاظ بیرون وتعادل شناسی هستی درگیر باانسان چه طبیعی وچه انسانی وچه ماورای هستی است که علمی است که به صورت عمده موردتوجه روشنفکران است وعلم سنت قائمه که باعث استواری وپاکیزه گی ورشد نهائی انسان میشود وبه انسان بال پرواز میدهد که به سمت هدف نهائی سیر عالمانه وملکوتی خوراانجام دهد شناخت فورومل های طیبه وحیات بخش وکمال بخشی هستند که از جمع عناصر طبیعی وعناصر درونی وماورائی که از اندو علم نشاتهای کلی را میگیرد وبصورت خرده فورمول وقاعده دواهای داروبخش میسازد