بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم- ایه هائی از افتاب ربوبیت رهبر انقلاب اسلامی به بسیجیان صاحب فهم ودرک ملک وملکوت- بسمالله الرحمن الرحیم
خدا را سپاسگزاریم که یک نمونه‌اى از آنچه که در ماجراى بزرگ عاشورا دیده شد، نقل شد براى ما، در دوران ما به وجود آمد؛مردان و زنان و جوانانى که به هدف اندیشیدند، از جان، از مال، از تعلقاتزندگى چشم پوشیدند؛ این را ما در دوران دفاع مقدس به چشم دیدیم و امروزادامه‌ى آن و برکات آن را داریم مشاهده میکنیم. تقارن این ایام با حادثه‌ىعظیم عاشورا درس‌آموز است. هیچ وقت نباید امت اسلامى و جامعه‌ى اسلامىماجراى عاشورا را به عنوان یک درس، به عنوان یک عبرت، به عنوان یک پرچمهدایت از نظر دور بدارد. قطعاً اسلام، زنده‌ى به عاشورا و به حسین‌بن‌على (علیه‌السّلام) است. همان طور که فرمود: «و انا من حسین»؛(1) بنا بر اینمعنا، یعنى دین من، ادامه‌ى راه من، به وسیله‌ى حسین (علیه‌السّلام) است. اگر حادثه‌ى عاشورا نبود، اگر این فداکارى عظیم در تاریخ اسلام پیشنمى‌آمد، این تجربه، این درس عملى، به امت اسلامى داده نمیشد و یقیناًاسلام دچار انحرافى میشد از قبیل آنچه که ادیان قبل از اسلام دچار آن شدند وچیزى از حقیقت اسلام، از نورانیت اسلام باقى نمیماند. عظمت عاشورا به ایناست. البته مصیبت در عاشورا سنگین است، خسارت بزرگ است، جان کسى مثلحسین‌بن‌على (علیه‌السّلام) به همه‌ى آسمان و زمین مى‌ارزد، جانهاى پاک وطیب و طاهر آن اصحاب، آن جوانان، آن اهل‌بیت، قابل مقایسه‌ى با جان هیچ کسْدیگر نیست؛ اینها در این میدان به خاک و خون غلتیدند، فداکارى کردند، فداشدند، حرم معزز پیغمبر و امیرالمؤمنین به اسارت افتادند؛ این حوادث خیلىسنگین است، خیلى تلخ است، خیلى سخت است، اما آنچه که بر تحمل این حوادث تلخو سخت مترتب شد، آنچنان بزرگ است، آنچنان باعظمت و ماندگار است که تحملاین حوادث سخت را بر کسى مثل حسین‌بن‌على (علیه‌السّلام) و یاران او وخانواده‌ى او آسان میکند. این را بزرگان نقل کرده‌اند، مرحوم حاج میرزاجواد آقاى ملکى (رضوان الله علیه) در مراقبات - که حرف ایشان سند است، حجتاست - تأکید میکنند که در روز عاشورا هرچه مصیبتها سنگین‌تر میشد، چهره‌ىحسین‌بن‌على (علیه‌السّلام) برافروخته‌تر، آثار شکفتگى در آن بزرگوار بیشترآشکار میشد. این حقایق پرمغز، پر راز و رمز، اینها باید دائماً در مقابلچشم ما باشد.
